۱۳۹۱ مهر ۷, جمعه

وبلاگ اصلی گروه میکروبهای بی بصیرت

آقای خامنه ای معذرت میخواهم، علوم انسانی را سالها قبل از شما پدر و مادر و عمویم تضعیف کرده بودند (تو ریشه را بخشکان ساقه را جاذبه می اندازد)

          "پسر گلم دختر نازنینم برایت کلاس تقویتی و معلم خصوصی جور میکنم ولی اگر در نهایت نتوانستی دکتر یا مهندس یا خلبان بشوی لا اقل برو دانشگاه که یک لیسانس تاریخ یا جامعه شناسی یا علوم سیاسی بگیری، جهنم و ضرر". این مضمون خیلی از توصیه های تحصیلی والدین ماها بوده و متاسفانه هنوز هست. علوم انسانی را رشته خنگ ها میدانند. علوم انسانی را رشته کسانی میدانند که توان یادگیری ریاضیات و شیمی را نداشته باشد، فرزندی که رشته های خوب را نکشد میگذارند رشته ای در زمینه علوم انسانی. نمیخواهیم منکر وجود خانواده هایی بشویم که با وجود بیست و هجده بودن نمرات ریاضیات و فیزیک و زیست شناسی، دختر یا پسرشان را تشویق میکنند که در رشته تاریخ یا اقتصاد یا حقوق درس بخواند، ولی اکثریت را با کدام گروه میدانید؟ متاسفانه مجبورید با این واقعیت موافق باشید و راهی برای انکارش ندارید. به جای افسوس خوردن حالا که نمی توانیم گذشته را برگردانیم و پدرها و مادرهایمان را تغییر اساسی بدهیم گوشی را برداریم و به دختر عمو یا پسر دایی یا همسایه و فامیل کنکوری یا سوم راهنماییمان زنگ بزنیم و کمی از ارزش و اهمیت رشته های علوم انسانی برایشان توضیح بدهیم، انسان های بزرگ را بهشان معرفی بکنیم که با یادگیری عمیق علوم انسانی چه انسانهایی شده اند و چه انسانیتی در تاریخ ثبت کرده اند. به نوجوانان دور و برمان بگوییم که یک پزشک جراح مغز در طول دوره طبابتش حد اکثر سه هزار مغز را جراحی میکند ولی یک تاریخدان خوب فسیل مغزی تعداد زیادی انسان را زنده میکند و سلولهای سیاه را خاکستری میکند و دایره تاثیرش تا مرز سه میلیارد نفر هم میتواند پیش برود، چرا که نه؟ به نوجوانان فامیلمان بفهمانیم که یک مهندس عمران خوب در طول دوران مهندسی اش سیصد پل را طراحی و مدیریت میکند ولی یک جامعه شناس خوب می تواند هزاران پل را در زندگی اجتماعی ما خراب کند و به جایشان پلهای مفید تر و مستحکم تر و قابل اعتماد تری بسازد. همه گناه کم توجهی به علوم انسانی را نباید گردن آخوند ابلهی مثل خامنه ای بیندازیم که بارها نوشته ایم "گاو پیشش دانشمند است". تقصیر اصلی از نگاه خانواده های ما به علوم انسانی است که رشته های علوم انسانی را رشته هایی پیش پا افتاده و غیر مهم میدانند. اگر مدیر یک سازمان یا شرکت هستید و افتخار خواندن این سطور را به ما داده اید، نگاهی به فیش حقوقی مدیر نیروی انسانی یا مدیر مالی شرکتتان بیندازید و آن را با مدیران واحدهای مهندسی و تعمیرات مقایسه کنید و به تدریج شکافها را بشکافید تا ارزش علوم انسانی را به تدریج در جامعه مان بالا ببریم چرا که مهندسان نخبه زیادی همین الان در زندان هستند چون جامعه شناسان و مورخان این سرزمین در کارشان زیاد نخبه نبوده اند! اگر این کار را نکنیم و برای نوجوانان فامیل فکری نکنیم دهها سال دیگر هم باید در مورد کشورمان چنین لینکی منتشر شود:
http://www.saybrook.edu/forum/univ/totalitarian-regimes-enemy-number-1-human-science
وقتی این صفحه را باز می کنید به جمله بالای صفحه دقت کنید، تفکر انسانی از کتابخانه تا خیابان.


گروه میکروبهای بی بصیرت
سبزهای فعال خیابانی داخل ایران
هفتم مهر نود و یک

۱۳۹۱ مهر ۶, پنجشنبه

گاو پیش خامنه ای دانشمند است، نمیفهمد اسکار چندین برابر جام جهانی ارزش دارد و پرستیژ بالاتری دارد

             حتی طرفداران سرسخت حکومت مثل آقای علی معلم فهمیدند که چقدر این تصمیم بایکوت اسکار تصمیم ناشیانه و ابلهانه ای بوده است ولی آقای خامنه ای و شورجه نفهمیدند و نمی فهمند و متاسفانه فرصت داره تموم میشه و با وجوداین که چندین هفته قبل کميته انتخاب فيلم ايرانی اسکار امسال با اعضایی چون علی معلم، امیر اسفندیاری از بنیاد سینمایی فارابی، پوران درخشنده، و نیکی کریمی تشکیل شد و يک‌شنبه شب، دوم مهرماه، این کمیته پس از زحمات و بررسی های همه جانبه فيلم «يه حبه قند» را به عنوان نماينده سينمای ايران برای رقابت در بخش بهترين فيلم خارجی‌زبان اسکار دوره هشتاد و پنجم معرفی کرد، ولی لحظه آخر دارند جلویش را میگیرند و قطعا این تصمیم خامنه ای ست، همان که گاو پیشش دانشمند است.

۱۳۹۱ مهر ۵, چهارشنبه

مخالفت شدید سینماگران با تحریم احمقانه اسکار به خاطر یک کلیپ یوتیوب از فردی گمنام

سخنان سینماگران از این وبلاک کپی شده است


«ایران اسکار را تحریم خواهدکرد.» ادای این جمله توسط وزیر ارشاد،طرح تحریم مراسم اسکار را از حد یک پیشنهاد که جواد شمقدری مطرح کرده بود،به یک حکم قاطع تبدیل کرد. این در حالی است که برخی از اهالی سینما که عضو کمیته انتخاب نماینده ایران برای اسکار نیز بوده‌اند، معتقدند تحریم اسکار راهکار مناسبی نیست.نکته ای که پیش تر مسوولان فارابی نیز به آن اشاره کرده و ساخت فیلم موهن را بی ارتباط به هالیوود و گردانندگان اسکار دانسته بودند.


علی معلم: آقای سجادپور خودش یک تنه سینما را اداره می کند!
به نوشته بانی فیلم؛ علی معلم از اعضای هیأت انتخاب فیلم برای اسکار در خصوص اینکه چه لزومی دیده شد تا هیأتی برای انتخاب فیلم به اسکار تشکیل شود، وقتی قرار بود این مراسم توسط ایران تحریم شود گفت: به نظر من این سوال را باید از مسئولین بپرسید، اما به عقیده من درست این بود که مسئولین محترم به پیشنهاد هیأت انتخاب احترام می گذاشتند... این توجه به آراءکارشناسی شده جلوه قشنگ تری می داشت.

معلم توضیح داد: یا مسئولین محترم به مقوله کارشناسی معتقدند و یا به آن اعتقادی ندارند. اما اگر مسئولین به مقوله کارشناسی اعتقاد دارند به نظر می رسید دستگاه رسمی باید به این آراء که توسط کارشناسان انجام گرفته توجه می کرد. اما آن طور که به نظر می رسد آقای سجادپور شخصاً خودشان به جای کل سینما تصمیم می گیرند. اگر اینگونه است که خودشان همچون دو سال پیش که بر انتخاب فیلم تصمیم گرفتند، امسال هم از همان ابتدا تصمیم می گرفتند.

وی با بیان اینکه واقعاً نمی دانم پس چرا هیأت انتخاب برای معرفی فیلم به اسکار تشکیل شد گفت: شاید تصمیم وزارتی بود که یکچنین جمعی دور هم بنشینیم وفیلم را انتخاب کنیم، اما واقعاً بگویم یکچنین سیاست ورزی را مبنی بر تحریم اینجانب غلط می دانم .

آنچه که ما از برنامه های ریاست جمهوری می بینیم ایشان بر مشارکت فعال اصرار دارند و به این مهم اهمیت می دهند . اما این عدم مشارکت و تحریم با سیاست و برنامه ریزی ایشان نمی خواند وکارکردی هم ندارد.وی در بخش دیگری از صحبت خود با بیان اینکه اگر مسئولین اهمیتی برای نظر کارشناسی هیأت انتخاب قائل می بودند باید به نظرات و آرا توجه می کردند گفت:اینگونه عمل کردن ها و تصمیم گیری ها مبنی بر تحریم نشان می دهدکه یا اعتقادی به مباحث کارشناسی شده ندارند یا اعتقاد دارند و به این اعتقاد عمل نمی کنند.

معلم به صحبت هایش افزود: نامه منتشر شده از آقای شمقدری روز دوشنبه یک پیشنهاد را مطرح می کرد و این نامه دستوری نبود. به فاصله چند ساعت از طرح این پیشنهاد، آقای سجادپور در حالیکه معاون آقای شمقدری هستند بالاتر از رئیس تصمیم می گیرند و دستور می دهند و در نهایت می بینیم که آقای وزیر هم در مراسم افتتاحیه ضمن تشکر از رأی هیأت انتخاب می کند.
وی افزود: به عنوان یک عضو از اهالی سینما می گویم که یک چنین عدم تجانس و نبود هماهنگی در میان مدیران اصلاً صحیح نیست. چراکه اعتقاد دارم به طور کل چیزی به عنوان تحریم در حوزه فرهنگ وجود ندارد و در این حوزه یکچنین رفتاری روش مناسبی نیست. من اصلاً نمی دانم دوستان راجع به چه فیلمی حرف می زنند، اصلاً این فیلم دیده نشده بلکه تنها نسخه 20 دقیقه ای آن از طریق یتویوب منتشر شده.
او گفت: به عقیده من آن قدر این فیلمساز و ساخته او کوچک و حقیرتر از آن است که ما بخواهیم این اقدام آنها را بزرگ جلوه دهیم بهتربود مسئولین محترم وزارت ارشاد دستگاه جامعه سینما‌گران آمریکا را محکوم کرده و از آنها می‌خواستم که توضیح بدهند و پاسخگو باشند ضمن اینکه فیلم ایران را هم به اسکار معرفی می کردند. به واقع می گویم که باید در حوزه فرهنگ، یکچنین حرکت های سخیف و پستی را با فرهنگ پاسخگو می شدیم.

وی ادامه داد: من احساس می‌کنم وضعیت فرهنگ کشورمان نیاز به تجدیدنظر دارد . در حال حاضر تنها اسکار مسئله نیست، این همه مسائل و مشکلات سینما، نبردهای پشت صحنه و معضلات اکران به نظر من کم مشکل نیست. باید در کشورمان به آراء یکدیگر احترام بگذاریم به پروانه نمایش، پروانه ساخت و به طور کل به قانون احترام قائل شویم. باید هر تصمیمی که در مدیریت فرهنگی کشورگرفته می شود ضمانت اجرا داشته باشد. این حالت آشفتگی در سینما، این نامه های سرگشاده و بیانیه ها معلوم است که ما تکلیفمان با حوزه سینما و فرهنگ روشن نیست. من می دانم که وزیر و معاون ایشان دغدغه فرهنگ کشور را دارند اما می بایست با سعه صدر بیشتر با موضوعات برخورد کنند.

علی معلم در خصوص اینکه تحریم اسکار را آیا می توانیم یک تسویه حساب یا لجبازی از سوی مسئولان وزارت ارشاد در قبال انتخاب فیلمی از حوزه هنری بدانیم گفت: بعید می دانم چرا که معتقدم لجبازی و تسویه حساب یک کار کودکانه است . من احساس می کنم مسؤولان بیشتر اسیر فضا و جو عمومی شدند در حالیکه نباید این چنین عمل می کردند . از طرف دیگر می بینم آقای شورجه حضور در اسکار را حرام می دانند.

او گفت: من واقعاً نمی دانستم در حوزه سینما هم مجتهد داریم چرا که اگر آقای شورجه زودتر نظرشان را اعلام می کردند ما به اجتهاد ایشان عمل می کردیم.

تهیه کننده فیلم آل در پایان گفت: در هر صورت به دوستان در وزارت ارشاد می گویم که بستر تبلیغاتی مناسبی برای فیلمساز مربوطه فراهم کردند. اما به نظر من  او و فیلمش کوچکتر حقیرتر و پست تراز آن بود که ما یک چنین واکنشی در این ابعاد گسترده نشان دهیم. رابطه پیامبر اکرم (ص) با این فیلم سخیف نمونه این مصرع شعر است که مه فشاند نور و سگ عوعو کند... نباید در مقابل یکچنین حرکت بی ارزش و سخیف یک کشور و فرهنگش تسلیم شده و تصمیم به این عصبانیت بگیرد البته در حوزه سیاست باید ری‌اکشن نشان داده می شد اما در حوزه فرهنگ باید از طریق سینما مقابلشان می ایستادیم و از طریق فرهنگ پاسخگو می بودیم.

معلم افزود: اما لازم می دانم بگویم که اگر آقای شورجه زودتر از اینها اعلام می کردندکه مرجع تقلید در سینما هستند ما قطعاً به صحبت های ایشان عمل می کردیم. (شورجه شرکت در اسکار را حرام اعلام کرده است!)


علی شاه حاتمی: نمی‌دانم چرا پشت کارهای ما فکر نیست
علی شاه حاتمی یکی دیگر از اعضاء هیأت انتخاب معرفی فیلم به اسکار گفت: تشکیل جلسة توسط اعضاء هیأت انتخاب برای معرفی فیلم به اسکار به درخواست وزارت ارشاد صورت گرفته وطبیعتاً یک چنین تشکیل جلسه ای باید طبق در‌خواست وزارت ارشاد صورت می گرفت. ماو همة دوستان هم به درخواست مسؤولان احترام گذاشتیم و هم به خاطر سینماوهم به خاطر اینکه نماینده‌ای در اسکار داشته باشیم در جلسات حاضر شدیم.

شاه حاتمی به «بانی فیلم» گفت: متأسفانه یکی از مشکلات کشورمان این است که قبل از اینکه فکری در خصوص موضوعی کنیم و به قطعیتی برسیم تصمیم گیری نهایی را انجام می دهیم. دوستان در وزارت ارشاد دو یا سه روز قبل‌ترآیا نمی‌توانستند نظرشان را در خصوص تحریم اعلام کنند؟

اوافزود: اینکه جلسه توسط هنرمندان تشکیل می‌شود و نماینده هم انتخاب می‌شود،بعد دوباره بعد از جلسات مسؤولان تحریم می‌کنند این اصلاً شایسته و زیبنده رفتار مسؤولان نیست. او گفت تعجبم از این است که این اتفاق چرا چند روز پیش از تشکیل جلسات ما نیفتاد. اصلاً بحث احترام به رأی من و دیگر دوستان در حال حاضر موضوع بحث من نیست. موضوع من این است که چرا فکر،پشت کارها و دستورات ما نیست. این در حالیست که هر حرکت انقلابی و هر کاری باید فکر شده صورت بگیرد.

وی در خصوص لجبازی و تسویه حساب مدیران ارشاد و حوزه هنری گفت: بحث لجبازی و تسویه حساب کاملاً بحث غلطی است. وقتی ارشاد درخواست تشکیل جلسه و انتخاب فیلم می دهد پس دیگر تسویه حساب معنی ندارد. من وارد نفس تحریم نمی شوم . من از این رفتار مسؤولان گلایه مندم.چرا که معتقدم در ایران این مسئله بازخورد خوبی ندارد. اما امیدوارم آقای اسفندیاری این فیلم را به آکادمی اسکار معرفی نکرده باشد چرا که اگر اعلام شده باشد وضعیت به مراتب بدتری خواهیم دید.


فرشته طائرپور: پاسخ یک جرم سینمایی را باید با زبان سینمایی داد

فرشته طائرپور تاکید کرد که «ایران تنها کشوری است که قادر است پاسخ یک جرم سینمایی را با زبان سینمایی بدهد.» این تهیه‌کننده سینمای ایران در نوشتاری درباره‌ی تحریم اسکار آورده است: «در میان تمام کشورهای مسلمان و معترض به فیلم موهن و بی‌ارزش یک نادان مصری،ایران تنها کشوری است که قادر است پاسخ یک جرم سینمایی را با زبان سینمایی بدهد.

شعارهای مرگبار دادن، آتش زدن، کشتن آدم‌های با ربط و بی‌ربط و قهر کردن‌های خودآزار، کاریست که ملت‌ها و دولت‌های دیگر می‌توانند به آن اکتفا کنند، اما ایران با توجه به صنعت فعال سینمایی‌اش، دارای گنجینه‌ای از فیلم‌های انسانی و مبتنی بر مکارم اخلاقی اسلامی است که تماشای آنها از سوی ملت‌های دیگر می‌تواند چهره‌ای واقعی و مهربان از اسلام و مسلمان به دنیا عرضه کند.

آیا واقعا تماشای فیلم لطیفی چون «یک حبه قند» چهره بهتری از مسلمانان به ملت‌های دیگر ارائه می‌کند، یا تماشای صحنه‌های خونین و خشمگین اعتراضات مردمی که جواب یک فیلم مزخرف 14 دقیقه‌ای را دارند با دشنه و دشنام می‌دهند؟... آیا کنار کشیدن و خود-حذفی بدون انعکاس سینمای ایران از یک عرصه رقابت جهانی مانند اسکار، که هیچ ربطی به آن فیلم و سازنده‌اش ندارد، گام موثرتری است یا حضور متمدنانه و مجهز به یک پاسخ سینمایی، با فیلمی که اینهمه رنگ و بوی مهر مسلمانی دارد؟...

در تمام هشت سال دفاع مقدس، همه دشمنان ایران با انواع سلاح‌های فیزیکی و شیمیایی به میدان آمدند و ما جز شرف و عزت و عرفان و حرف حق چیزی به میدان نبردیم و همین شد که ایران با آبرویی ماندگار از آن تجربه بیرون آمد. بهتر است در این نبرد تازه هم ایران که صاحب سینمایی سربلند و جهانی است، با زبان سینما به اعتراض برخیزد. فقط به این فکر کنیم که سینمای ایران با راه یافتن به اسکار، می‌تواند جهانی‌ترین تریبون را برای اعتراض به همین فیلم موهن در اختیار داشته باشد...واقعا کدام روش به تدبیر نزدیکتر است؟ اینکه قهر کنیم و کنج خانه‌مان بنشینیم و کسی هم خبر نشود، یا اینکه به یک میدان سینمایی برویم و حرفمان را چنان بزنیم تا همه دنیا بشنود؟...البته متاسفانه سیاستگذاران فرهنگی ثابت کرده‌اند که پای این‌گونه تصمیم‌هایشان محکم‌تر می‌ایستند و تصحیح تصمیم‌های اعلام شده را کسر شان خود می‌دانند.

...و سئوال آخر اینکه چرا چنین تصمیمی پیش از طی مراحل کارشناسی برای انتخاب گرفته نشد؟...شاید منتظر بودند که فیلم دیگری انتخاب شود!...شخصا رفتن همان فیلم را هم –هر چه که هست- از تحریم اسکار بهتر می‌دانم.»


به‌جای تحریم، درباره پیامبر اکرم (ص) فیلم‌های خوب بسازیم
محمدعلی‌ باشه‌آهنگر درباره تصمیم وزارت ارشاد برای تحریم اسکار گفت: فکر می‌کنم این تصمیم یک تصمیم احساسی است و به نظرم ما نباید برای اثری که هیچ ارزش هنری ندارد، چنین هزینه‌ای را پرداخت کنیم.
کارگردان فیلم سینمایی «ملکه» در پاسخ به سوالی درباره اعلام تحریم مراسم اسکار توسط سینمای ایران از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بیان کرد: آن تصاویر که از آن به عنوان فیلم تعبیر شد، نه ساختار درستی دارد نه تکنیک خاصی دارد و نه برجستگی مهمی دارد. آن 13 دقیقه‌ای از فیلم که روی اینترنت گذاشته شد نشان می‌دهد که آن تصاویر اصلا قابل بحث نیست.

وی ادامه داد: این فیلم تنها در طول 3 تا 8 روز فیلمبرداری، ساخته شده است و تمام بازیگرانش از موضوع آن اعلام برائت کرده و گفته‌اند که فریب خورده‌اند. به همین دلیل معتقدم ما نباید خودمان را در این موج غرق کنیم، بلکه باید فیلم های خوبی درباره نشان دادن چهره پیامبر اکرم (ص) بسازیم.

این سینماگر افزود: ما پیامبری داریم که به پیامبر مهر و مهربانی معروف است. پیامبر عظیم‌الشانی که وقتی بر سر او خاکستر می‌ریختند، هیچ نمی‌گفت و وقتی دید چند روزی فرد اهانت‌گر این کار را انجام نمی‌دهد به دیدار او رفت. پیامبر (ص) می‌خواست با اینگونه اقداماتش چنین افرادی را به راه راست هدایت کند.

باشه‌آهنگر با تاکید مجدد بر درست نبودن تصمیم تحریم اسکار بیان کرد: ما باید ساخت فیلم‌هایی درباره حضرت محمد (ص) بتوانیم نهضت تعامل و معرفی فرهنگ اسلام (و نه نهضت تقابل) را به راه بیندازیم.

وی بار دیگر فیلم جسارت‌آمیز به ساحت پیامبر اکرم (ص) را بسیار ضعیف و بی‌اهمیت توصیف کرد و گفت: چرا باید آن فیلم را بیش از حد بزرگ کرده و باعث شویم همه دنیا آن را ببینند؟! ما باید دشمن‌مان هم قد و قواره خودمان باشد، نه اینکه بخواهیم برای یک فیلم بی‌اهمیت چنین کاری کنیم.

محمدعلی‌ باشه‌هنگر که فیلم اخیرش «ملکه» ازسوی بسیاری از منتقدان و رسانه‌ها گزینه‌ی نخست معرفی به آکادمی اسکار محسوب می‌شد، در پایان این گفت‌وگو با ابراز اینکه این تصمیم هر چه زودتر عوض شود، گفت: امیدوارم وزارت ارشاد و بنیاد سینمایی فارابی شرایط حضور و ارائه خوب و مناسب «یه حبه قند» در مراسم اسکار را فراهم کنند. آقای میرکریمی از فیلمسازان صاحب سبک ماست و امیدوارم خیر «یه حبه قند» هم مانند «جدایی نادر از سیمین» به سینمای ما بازگردد.

رضا میرکریمی: توافقی در مورد تحریم اسکار با من نشده بود

این مطلب به نقل از این وبلاگ منتشر میشود
 در پی انتشار اظهارات محمد حسینی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی ایران مبنی بر تحریم اسکار در اعتراض به تولید فیلم ضد اسلامی در آمریکا، رضا میرکریمی، کارگردان فیلم "یه حبه قند" گفته است: "وزارت ارشاد در این مورد توافقی با او نکرده بود."
روز گذشته (دوشنبه ۳ مهر) اعلام شد که فیلم "یه حبه قند"، به عنوان فیلم منتخب ایران به اسکار سال ۲۰۱۳ معرفی شده است.
آقای میرکریمی ضمن رد هر گونه توافق با وزارت ارشاد در مورد عدم شرکت در مراسم اسکار امسال گفته است: "به عنوان نویسنده، کارگردان، و تهیه کننده فیلم از همه چیز بی خبرم و برای خودشان بردیدند و دوختند."
به گفته آقای میرکریمی، مسئولین حوزه هنری هم از هر گونه توافقی در این مورد بی اطلاعند.
کارگردان فیلم "یه حبه قند" همچنین گفت: "عملکرد آقایان و سیاست هایشان اجازه نمی دهد باور کنیم این تصمیم خالی از هر گونه کینه و تظاهر است."